Titanik Orkestrası

Titanik Orkestrası Tiyatro

Titanik Orkestrası
Tiyatro

Titanik Orkestrası
DOKO. Meto, Lyubka? Metoooo?
(Sandığın çevresinde dolaşır ve arar.) Niye terk ettiniz beni?
Burada yapayalnız ne yaparım ben? Ne yaparım? Herkes nereye gittiyse, ben de oraya.
(Sandığın içine içki şişeleri yerleştirir.) Yok olacağım! Bunca insan yok oldu gitti,
benim onlardan aşağı yanım mı var? Elveda, Doko, elveda kardeşim! (Sandığa girer.)
Beraber ne iyi geçinip gidiyorduk, ama görüyorsun – her şey altüst oldu.
Elveda! (Kapağı kapatır ve saymaya başlar. 10’a kadar sayar ve birden sessizlik çöker.
Biraz sonra sandığın kapağı aralanır ve Doko’nun başı görünür.)
Niye yok olmuyorum, anasını satayım? Ne oluyor burada? Bir daha deneyeyim.
(Yine sandığı kapatır ve sayar, ama bir şeyler anımsar, sandığı açar ve kilide bakar.)
İşte niye yok olamıyorum. Beni kilitleyecek birisi yok.
Kendi kendimi nasıl kilitleyeyim şimdi? (Başarısız denemeler yapar ve sonunda öfkeyle sandıktan çıkar.)
Nasıl da punduna getirdiler beni. Aralarında en enayisi ben değil miydim?
Kendilerini kurtardılar ve orada keyif çatıyorlar şimdi, ben ise burada yok olamamış kaldım.
Budalayım ben, budala! Budalanın budalası, herkes yok olurken sen de yok olup gitsene!
Bu Dünya’da yok olamamak ne büyük bir felâket! (Bağırır.) Meto? Lyubka?
Yok olmak istiyorum! İstiyorum! (Düşünür.) Aslında yok olmuş olmayayım ben? Kim bilir,
belki onlarla da aynı şey olmuştur? Sözde aynı yerdesin, ama senden başka kimse yok.
Galiba yok olmak da, ötekilerin olmaması demek. Kısaca, hayalsiz kalmış özne,
Hegel’in dediği gibi. Bu adı da nereden biliyorum, anasını satayım! Nereden?
Şimdi düşünüyorum da, benim yok oluşum Katya’nın ölümüyle başladı.
Demek ki, önce Katya yok oldu, sonra Harry, ardından Luko, Lyubka,
Meto ve benim yok oluşumun sonu ben kendim olacağım. Demek ki,
kurtulmak dedikleri şey buymuş: Yok olmak! (Sandığın yanına oturur.)
Dönen yok mu acaba? (Sandığı açar.) Yok! Kimse yok! (Sandığın yanına oturur.)
Burada oturmaktan ve birilerinin dönmesini beklemekten başka çarem yok.
Birileri dönerse, ben yok olmamışım demektir. (Ara sıra sandığın kapağını açarak bekler.)
Bekleyeceğim!
Yazan : Hristo Boytchev