Mikadonun Çöpleri
Kadın : … Ben hiç bir şey seçmedim bu güne kadar. Kendimden
hiç bir şey yapmadım, kendim olmadım hiç. (Düş görüyor gibidir)
Ya sokak başında buldum kendimi, ya tanımadığım
bir evde. Ama hep mutluydum, ne olduğunu bilmeden
mutluydum, mutluluktu benim görevim. Beni ya
zorla uzaklaştırdılar yanlarından, ya da nedenini söylemeden
çağırdılar kendi yanlarına. Değişmedim hiç,
okşandığım zaman da, itildiğim zaman da hep aynı kaldım.
Kör şeytanın işiydi beni sevindirmek, ağlatmak. Var
almam başkalarının isteğine bağlı kaldı hep. Ama bir
defa , yalnız bir defa yalnız kendim olmak istedim.
Dün akşam istedim bunu. Babam ne derdi biliyor musun?
(s. 80)
Yazan : Melih Cevdet Anday
