Ana Hanım Kız Hanım
Ana Hanım Kız Hanım
Ana Hanım Kız Hanım
Ana Hanım Kız Hanım
ANA — (Elleri belinde) Aklıma yattı gayri. El at yarıştırır, biz dert yarıştıracağık ağnaşılan.
Emme bellerim tutmuyo. Demem o ki şöyle çökek de az diğnenek. Millet de nefes alsın birez.
(Çökerler. Ana, Kızın dizine yatar. Lokal ışık söner. Salonun ışıkları yanar. İki kadın uyurlar.)
(Ara bitip seyirciler yerini aldıktan sonra kadınların nefes alışları, Ana’nın
horultusu kısa bir süre daha devam eder. Derken Kız uyanır. Esner, seyirciyi görünce utanır,
hemen Ana’yı dürter. Ana da uyanır. Rahatsız edilmiş bir hali vardır.
Esner. Seyirciye gözü takılır. Hemen baş örtüsünü topluyarak kalkar. Kız da kalkar.)
Gusura galman gözünün yağını yediklerim… Serilip galdık huzurunuzda…
Beklettik, ayıp ettik… Emme bi düş gördüm, heç sorman… (Düşün etkisi altında gülümser.)
Hatçe gızı almıştık bizim oğlana düşümde… Bizim herif derseniz, bi çoban iti,
bi çomar olmuş boyuna ürer… Emme diş geçiremez, Hat çeden gorgar. Hatçe her bi
işleri çevirir. Ben bi köşede… Elimi sıcak sudan soğuk suya sokturmaz.
Üste ağrılı yerlerimi, belimi bi gözel ovar… (Dimdik olarak.)
Yalân olmasın aha gendime geldim.
Ana Hanım Kız Hanım
Yazan : Cahit Atay
Bir yanıt yazın