Bir Evlenme Teklifi
Bir Evlenme Teklifi
Çubukof’un konağı
– oturma odası. Lomof girer, fraklıdır. Beyaz
eldiven, silindir şapka. Sinirli.
Lomof :
Şey… geldim.
Sadece sizi
görmeye aziz Stepan Stepanoviç.
Şey… yani… onun gibi bir şey. Buraya, azizim Stepan
Stepanoviç, sizi, bir rica için rahatsız etmeye geldim.
Birkaç defa, yahut çok kere, hatta daha fazla; sizden
yardım istirham etmiş ve yardımınıza nail olmak, nasıl
desem, şerefinizi bahsetmiştiniz. Yani şey ih-gan
etmiş… Evet. Özür dilerim, her şeyi dolaştırıyorum
birbirine. Bir bardak su lütfeder misiniz Stepan
Stepanoviç? (İçer)
Evet, bakın, azizim Stepaniç. Afedersi-niz, yani Stepan
azizim’oviç. Hayır. Yani, her şeyi karıştırıyorum,
gördüğünüz üzre. Sözün kısası, bana yardım
edebilecek tek insan sizsiniz. Tabiatiyle buna lâyık
değilim, üstelik sizden bunu beklemeye hakkım da yok.
Ve bunlara da.
Bir dakika. Yani şimdi. Derhal. Gerçek şu ki buraya elini
istemeye geldim. Yani kızınız Natalya Stepanovna’nın.
Ben, ben onunla evlenmek istiyorum.
Azizim Stepan Stepano-viç acaba kabul edecekler mi
dersiniz?Natalya Stepanovnayı çağıracaksınız… Ben
şurda bekleyeyim o vakit…
(kız gelir) nasılsınız, aziz Natalya Stepanovna?
Şey… görüyorsunuz aziz Natalya Stepanovna, gerçek
şu ki, buraya sizden… şey, bakın dinleyin beni, tabii,
sizin için muhtemelen bir sürpriz olacak ve belki de
kızacaksınız, fakat…
Kısaca anlatmaya çalışacağım. Efendim, biliyorsunuz,
aziz Natalya Stepanovna, sizleri çocukluğumdan beri,
hatta, nasıl derler, tanımak şerefine nail oldum, ailenizi.
Malını mülkünü bana miras bırakan müteveffa halam,
eniştem, ki biliyorsunuz, babanıza ve müteveffa
annenize derin bir saygı duyarlardı. Lomof’lar,
Çubukof’lar daima birbirlerine dosttular. Hatta
akrabaydılar da diyebilirsiniz. Ve tabiatiyle,
biliyorsunuz, tar-. lalarımız yan yanadır. Hatta benim
Öküz Çayırı…
Oh, hayır aziz Natalya Stepanovna, orası benimdir.
Bakın, ben, sizin kayın ağaçlarıyla, bataklığın arasına
kama gibi girmiş olan Öküz Çayırı’ndan söz ediyorum.
Oh hayır, yanılıyorsunuz aziz Natalya Stepanovna,
orası bizimdir.
bu gerçeği vasiyetnamede görebilirsiniz aziz Natalya
Stepanovna. Şüphesiz, şüphesiz bir zamanlar, orası
dâvâlıydı ama, herkes de bilir ki benimdir. Münakaşa
edilecek hiçbir yönü yok bunun. Eskiden
halamın ninesi, babanızın dedesinin köylülerine şöyle
kullansınlar diye vermiş. Onlar da bir zaman sonra
kendi mallarıymış gibi davranmaya başlamışlar.
vasiyetnameyi gösterebilirim Na-talya Stepanovna..
Öküz Çayırı, benimdir!
Natalya Stepanovna ben çayırı istemiyorum. Ben
sadece prensip üzerinde duruyorum. Eğer istiyorsanız
orasını size verebilirim.: Ya, demek siz beni zorba
sanıyorsunuz ha? Buraya bakın aziz bayan, ben
şimdiye kadar kimsenin toprağını zorla almadım.
Kimse de şu anda böyle bir halt ettiğimi söyleyemez.
(Gidip çabucak su içer) Öküz Çayırı benimdir!
Benim! (Kalbini tutar) Öküz Çayırı benimdir,
anlıyor musunuz, benim!
Eğer kalbim böylesine çarpmasaydı, eğer kan tepeme
çıkmasaydı, sizinle böyle yumuşacık, efendi efendi
konuşmazdım. (Bağırır) Öküz Çayırı benimdir!
Benim!
Benim!
Yazan : Anton Çehov
Bir yanıt yazın